Kanun

dağılmış gitmiş
hücremin her zerresine hüzün.
yüzümü sürdüğüm her dosttan
bir zerre aldım.
yüreğim tanıdığından beri hüznü,
bütün benimle paylaşılanları topladım.
adalet savaşçısı gibi
bir terazide
bütün paylaşılanları tarttım.
hep anlatan haklı çıktı.

yüksek basamaklı merdivenler gibi
her attığım adım
bir öncekinden daha zorlu.
hayat çocukken anlatılanlar gibi değil
kabullenmek, nefes almak gibi zorunlu.

takılmış bütün maskeler
herkes kendi tiyatro sahnesinde.
kimi mutsuzluğu yaşıyor
kimi mutluluğuna sarılmış
kimseyle paylaşmıyor.
bazıları bıçak sırtında
korkuyu tanımadıklarıyla yaşıyor.

yorgun gönüller denizinde
herkes bir yer kapmaya çalışıyor.

Serra Yetek